Voor onze laatste trip in Senegal trokken we 2 weken uit. Onze missie: helemaal tot in het zuiden van Senegal reizen. Sowieso moesten we het land verlaten aangezien ons visum maar 3 maanden geldig was. We reisden dus door Gambia om zo Senegal terug binnen te komen, maar dan langs het zuidelijke deel, de Casamance.
Reizen naar Gambia is op zich al een avontuur: veel te vroeg opstaan, 9 uur onderweg, slechte wegen, veel te weinig plaats in de "taxi", corrupte douane, veel te veel volk op de overzetboot,... Gelukkig ontmoetten we sympathieke studenten die ons langs de douane en op de overzetboot loodsten en hadden we zo, als blanke, niet teveel miserie.
Bakau - GambiaPlots Engels in plaats van Frans en Dalasi's (omzetten in euroots: x 100, : 4) in plaats van CFA's (:1000, x 1,5), weeral aanpassen dus!
In Gambia bezochten we het Abuko Nature Reserve, een plaatselijke markt in Serekunda en de hoofdstad Banjul. Het natuurpark was een ware verademing. Voor de eerste keer in 3 maanden: groen groen groen. Eindelijk konden we eens onze longen openzetten en dat deed deugd!
Kafountine - SenegalVanuit Brikama (Gambia) namen we een rechtstreeks busje naar het noorden van de Casamance. Wat we jammer genoeg niet wisten was dat we langs een niet-officiële grenspost zouden passeren en dus geen stempel zouden krijgen in ons pasport. Toeme toch! Een avontuur waren we wel rijker: de onofficiële post werd bemand door een groepje militairen, uitgerust met kalashnikovs en de nodige allure. De sfeer in het busje werd plots heel wat minder uitgelaten! Na een grondige controle mochten we gelukkig doorrijden (om dan later nog 2 controleposten tegen te komen).
Kafountine is een relaxt dorpje aan de Atlantische Oceaan. Voor de eerste keer kwamen we koeien tegen op het strand (jammer genoeg niet de laatste keer). Onze verblijfplaats was "back to nature": geen stromend water, geen elektriciteit of andere luxe, wel veel sfeer, toffe mensen (regelden ons pasport) en massa's muggen.
Cap Skirring
De thuishaven van Club Med (met privéluchthaven!!) aan de Atlantische kust in Senegal. Te begrijpen wanneer je de uitgestrekte stranden ziet, omringd door palmbomen in de blakende zon... We gingen er een kijkje nemen en zagen dat zelfs daar koeien op het strand lopen! Gelukkig heeft Club Med zijn privéstrand zodat de gasten zich niet tussen de koeienvlaaien moeten begeven om te bakken in de zon (bruin zouden ze ook wel worden!).
OussouyeIn Oussouye beleefden we het Afrikaanse leven ten top. Diep in de brousse zagen we hoe de mensen leven in strooien hutten, water halen uit de waterput, "douchen" in openlucht, eten maken van hetgeen ze vinden in de natuur, een sterfgeval aankondigen met een grote tamtam, hun voorouderen aanbidden met animistische rituelen,... We verbleven er een kleine week en verkenden de streek te voet, met de mountainbike, prauw en kajak. De mooiste reis die we ooit maakten...
ZiguinchorOnze laatste stopplaats in de Cassamance. Ziguinchor is een oude koloniale stad, de hoofdplaats van de regio. Deze stad is één van de mooiste, rustigste en properste steden van Senegal. De stad ligt aan de Casamancerivier die zorgt voor de aanvoer van verse vis en voor de verbinding naar Dakar met een groot schip. De zondagmiddag begaven we ons aan boord om de maandagmorgen toe te komen in Dakar, één van de lelijkste, drukste en vuilste steden van Senegal!
Ondertussen zijn we terug een week in Pikine. Het terugkomen blijft steeds een aanpassing: aan de drukte (mensen, dieren, auto's), het lawaai, de geuren (uitlaatgassen, verdorde etensresten, overgelopen putten) en armoede kunnen we nooit 100% wennen. 't Zal een uitdaging blijven tot de laatste dag om hier mee om te gaan!
Dit willen we ook nog meegeven: de winter is in 't land! Mensen lopen met sjaals, mutsen, kousen, dikke jassen over straat (als ze al buitenkomen). De temperaturen zakten van 30° à 35° naar 20° à 25° graden. Het is zelfs te koud om 's morgens een emmer water over je hoofd te gieten! We zien dus af ;-)
