Le nouveau Karel est arrivé

We zijn goed bezig! Om ons helemaal te integreren liet karel zijn haar afscheren volgens de Afrikaanse normen. "Six milimètre" en geen milimeter langer. Een fris kopke zoals wij zeggen en da's nodig! De warmte blijft enorm, 't is met niets te vergelijken. Je kan geen stap verzetten of je moet beginnen dweilen... Komt daarbij dat we solidair wilden zijn met onze Afrikaanse broeders en we gisteren een poging hebben ondernomen om mee te doen aan de ramadan. 1 dag solidair zijn, ok, 2 dagen, bedankt! Hoe ze het volhouden, ongelooflijk... We ergeren ons soms aan het trage tempo, maar wachten om er opmerkingen over te geven tot na de ramadan!

Het project... 't Blijft nog wat zoeken. Langs de ene kant heb je het gevoel dat er nog zoveel moet gebeuren en langs de andere kant moet je er ook voor zorgen dat je de mensen niet voorbij loopt. 1 ding hebben we al geleerd (we doen toch pogingen tot) en dat is dat de Senegalezen massa's tijd hebben. "Si ce n'est pas aujourd'hui, ça sera demain. " We luisteren en leren en ondertussen zijn we voorbereidingen aan het treffen om onze eerste Excell-les te geven. 't Is een begin! Morgen gaan we de computers prepareren en dat is nodig. Sommige computers missen een klavier, andere een rechtermuisknop en het stof zit overal. Zondag rustdag, maar niet voor ons! Maar we mogen niet klagen. Vandaag deden we onze eerste uitstap naar de kust in Ngor. Zon, zee, strand en veel verkoopventers. De gouden horloges groeien hier blijkbaar echt aan de bomen!

Het avontuur lacht ons nog steeds toe en we zijn blij dat we met zijn tweetjes zijn.

Tot de volgende.

Elk zijnen dag

En ja, we zijn gearriveerd en we voelen ons super! Gisterenavond, na een vlucht van ongeveer 6 uur (met een tussenstop in Cassablanca), kwamen we aan in Dakar. En, grote meevaller, ook onze bagage was present. Het avontuur kon dus beginnen. Alia (verantwoordelijke van het project) en Erik (andere vrijwilliger) stonden ons op te wachten (met veel geduld, we waren namelijk 2 uur in retard). Een taxi stond ons op te wachten en zette ons af aan onze voordeur in Pikine. Een schone voordeur, van een nog schoner appartement. We zijn hier met ons *** in de boter gevallen! We hebben onze eigen kamer, er is een grote gemeenschappelijke living en een immens dakterras.
Deze voormiddag kregen we een rondleiding in het schooltje en het "espace de santé". We ontmoetten verschillende mensen en het enthousiasme is groot. Er zijn verschillende mogelijkheden voor ons om mee te helpen in de verschillende projecten (excell les geven, meehelpen in het schooltje, in het labo,...). Morgen gaat Karel mee met Erik naar Dakar om te onderhandelen over een motor die ze kunnen gebruiken in het labo wanneer de elektriciteit uitvalt.
De temperaturen zijn hier enorm, het is warm, warm, warm. Voor de Senegalezen is dit nog minder evident aangezien ze volop bezig zijn met de ramadan en niets mogen drinken (en eten) voor zonsondergang. Daarnet was het hier dus dikke feeste wanneer het eten op tafel kwam.
Ramadan wil ook zeggen dat de luidsprekers op de moskee (op 20 meter, gericht naar onze slaapkamer) hier op barsten staan van de vele gezangen en gebeden. Ambiance dus!

Ziezo, eerste indruk is dus dik in orde. De mensen zijn ongelooflijk vriendelijk en mooi en wij proberen dit ook te zijn!

Wordt vervolgd...